هواپیماهای فوق سبک عموماٌ یک یا دو نفره بوده و معمولاً حداکثر وزن خود ومسافرانش پانصد تا ششصد کیلو است . و برای امور تفریحی، آموزشی، شخصی و و حفاظت از محیط زیست مورد استفاده قرار می‌گیرند. این وسائل پروازی هم به صورت حرفه‌ای و توسط شرکت‌ها و هم توسط افراد علاقمند و با امکانات شخصی یا اصطلاحاً به صورت Homebuilt ساخته می‌شوند. این هواپیماها عمدتاً با ابزارهای دستی و مواد بسیار سبک اما به اندازه کافی مقاوم مانند انواع کامپوزیت‌ها، چوب‌های مقاوم، مواد پلاستیکی و فلزات سبک ساخته می‌شوند که در نتیجه قیمت تمام شده آنها نیز در قیاس با هواپیماهای بزرگتر به میزان قابل توجهی کمتر است همچنین پایین بودن هزینه های تعمیرات و مصرف سوخت باعث محبوبیت بیشتر این نوع از هواپیماها شده است. این هواپیماها براحتی روی زمین های چمن می نشینند و حتی بعضی از آنها با نشستن روی زمین های سنگلاخ هم مشکلی ندارند. بسیاری از شرکت های طراح و سازنده آنها را به صورت کیت به فروش می رسانند تا خود فرد آنها را مونتاژ کند. به این گونه هواپیماها که در واقع حدود ۵۱ درصد آنها دست ساز است هواپیماهای تجربی هم می گویند.
اگر ساخت این هواپیما اینقدر ساده و قطعات آن کم است پس چرا اینقدر گران است؟
به دلیل این که این هواپیماها مثل خودرو در خط تولید ساخته نمی شود و فروش محدودی دارد که باعث بالا رفتن هزینه می شود. به طور مثال کارخانه ایتالیایی سازنده هواپیمای ساوانا که از پرفروش ترین هواپیماهای فوق سبک است سالی بیشتر از ۱۲۰ عدد تولید نمی کند. بقیه کارخانه ها نیز معمولا بیشتر از ۳۰ تا ۴۰ عدد در سال نمی فروشند
در مورد ایمنی این وسایل نیز می توان گفت که هواپیماهای فوق سبک اغلب دارای چتر نجات هستند و یعنی اگر اتفاقی بیفتد چتر باز شده و کل هواپیما را سالم به زمین می نشاند.
